ใบงานที่ 3 การจัดการ Process

ใบงานที่ 3 การจัดการ Process

จัดทำโดย นาย.ปัณณรุจน์ อมรสิทธิ์สิริ

รหัสนักศึกษา 6031280004

การจัดการโปรเซส  Process Management

• โปรเซส หมายถึง โปรแกรมที่กำลังเอ็กซิคิวต์อยู่

• ในขณะที่โปรเซสกำลังเอ็กซิคิวต์อยู่นั้นจะมีการใช้ทรัพยากร (Resource) ของระบบ เช่น CPU, หน่วยความจำ, ไฟล์, อุปกรณ์ อินพุต/เอาต์พุต

• ในระบบ Multiprogramming อาจประกอบด้วยโปรเซสมากมาย

• OS จึงมีหน้าที่ในการจัดการโปรเซสในระบบทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นการสร้าง ลบ การจัดเวลา การจัดจังหวะและการติดต่อสื่อสารภายในโปรเซส

องค์ประกอบของโปรเซส  
โปรเซสที่สมบูรณ์มีองค์ประกอบดังนี้ 
1. ชื่อและหมายเลขโปรเซส (Process ID)

• เป็นหมายเลขประจำโปรเซสเพื่อกำหนดลำดับการเอ็กซีคิ้วต์

2. โค้ดโปรแกรม (Program code)

• เป็นโค้ดคำสั่งที่เป็นภาษาเครื่องที่สามารถเอ็กซิคิวต์ได้ทันที

3. ข้อมูล (Data)

• เป็นข้อมูลของโปรเซสหนึ่ง หรืออาจใช้ร่วมกับโปรเซสอื่น ๆ ก็ได้

4. บล็อกควบคุมโปรเซส (Process Control Block : PCB)

• เป็นเนื้อที่ของหน่วยความจำที่ระบบปฏิบัติการกำหนดไว้เพื่อเก็บข้อมูที่สำคัญของโปรเซสไว้

บล็อกควบคุมโปรเซส (Process Control Block : PCB) OS จะกำหนดเนื้อที่บางส่วนในหน่วยความจำเพื่อทำเป็น PCB

 

(Process Control Block : PCB)

4.1 พอยเตอร์(Pointer) สำหรับชี้ตำแหน่งของโปรเซสที่อยู่ในหน่วยความจำ และตำแหน่งของทรัพยากรที่โปรเซสครอบครองอยู่

4.2 สถานะของโปรเซส(Process Status) แสดงสถานะของโปรเซสที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน
4.3 หมายเลขโปรเซส(Process ID) เป็นหมายเลขประจำตัวของโปรเซส
4.4 ตัวนับจำนวน(Program Counter) เป็นตัวนับที่แสดงที่อยู่ของคำสั่งต่อไปที่จะถูกประมวลผล
4.5 รีจิสเตอร์(Register) ทำหน้าที่เก็บข้อมูลสถานะระบบเมื่อมีอินเทอร์รัพเกิดขึ้นเพื่อทำให้โปรแกรมสามารถทำงานต่อไปได้เมื่อกลับมาทำงานอีกครั้ง รีจิสเตอร์จะมีค่าและประเภทที่เปลี่ยนแปลงได้ขึ้นอยู่กับสถาปัตยกรรมของคอมพิวเตอร์ ประเภทของรีจิสเตอร์คือ Accumulator, Index, Stack Pointer และรีจิสเตอร์ทั่วไป

4.6 ข้อมูลการจัดการเวลาซีพียู(CPU Scheduling Information) เป็นข้อมูลที่ประกอบด้วยลำดับความสำคัญของโปรเซสที่ถูกกำหนดโดยระบบปฏิบัติการเมื่อโปรเซสถูกสร้างขึ้นมา สามารถเปลี่ยนค่าไปได้ ซึ่งโปรเซสใดที่มีความสำคัญมากระบบปฏิบัติการจะให้สิทธิมากกว่าโปรเซสอื่น เช่นให้เวลาซีพียูนานกว่า เป็นต้น  

4.7 ข้อมูลการจัดการหน่วยความจำ(Memory Management Information) เป็นข้อมูลเกี่ยวกับหน่วยความจำที่ระบบปฏิบัติการกำหนดไว้ เช่นขนาดหน่วยความจำ, ค่าของรีจิสเตอร์, Page table และ Segment table เป็นต้น 

4.8 ข้อมูลแอ็กเคาต์(Account Information) เป็นข้อมูลที่อาจประกอบด้วยจำนวน CPU, เวลาที่กำหนด, หมายเลขแอ็กเคาต์, หมายเลขโปรเซส และอื่นๆ

4.9 ข้อมูลสถานะอินพุต/เอาต์พุต(I/O Status Information) เป็นข้อมูลแสดงรายการของอุปกรณ์อินพุต/เอาต์พุตที่โปรเซสนี้ใช้ เป็นต้น

โปรเซสที่สมบูรณ์มีองค์ประกอบดังนี้

5. PSW (Program Status Word)

• เป็นตัวควบคุมลำดับการ เอ็กซิคิวต์คำสั่งของโปรเซส และเก็บข้อมูลเกี่ยวกับสถานะของโปรเซส ที่อยู่ของคำสั่งที่จะเอ็กซิคิวต์ต่อไป

6.คุณสมบัติของโปรเซส

• ลำดับความสำคัญของโปรเซส (Priority)

• อำนาจหน้าที่ของโปรเซส (Authority)

• คุณสมบัติอื่น ๆ

คุณสมบัติของโปรเซส

• ลำดับความสำคัญของโปรเซส (Priority) โดยเมื่อโปรเซสถูกสร้างขึ้นมา ลำดับความสำคัญของโปรเซสจะถูกกำหนดโดยระบบปฏิบัติทันที สามารถเปลี่ยนค่าไปได้ ซึ่งโปรเซสใดที่มีความสำคัญมากระบบปฏิบัติการจะให้สิทธิมากกว่าโปรเซสอื่น

• อำนาจหน้าที่ของโปรเซส (Authority) เป็นการบอกอำนาจหน้าที่ของโปรเซสนั้นว่าสามารถทำอะไรได้บ้าง ใช้อุปกรณ์อะไรได้บ้าง เป็นต้น

• คุณสมบัติอื่น ที่ระบบปฏิบัติการกำหนดให้มี

สถานะของโปรเซส

• ในขณะที่เอ็กซิคิวต์โปรเซสอยู่นั้น โปรเซสจะมีการเปลี่ยนแปลงสถานะอยู่ตลอดเวลาสามารถแบ่งสถานะดังนี้

• สถานะเริ่มต้น (New) เป็นสถานะที่เริ่มต้นสร้างโปรเซส

• สถานะพร้อม (Ready) เป็นสถานะที่พร้อมจะครอบครองซีพียู แต่ยังไม่มีการรัน

• สถานะรัน (Running) เป็นสถานะที่โปรเซสเข้าครอบครองซีพียูและมีการเอ็กซิคิวต์คำสั่งในโปรแกรมของโปรเซส

• สถานะรอ (Wait) เป็นสถานะที่โปรเซสกำลังรอเหตุการณ์บางอย่าง เช่น การรอสัญญาณ การจัดการอินพุต/เอาต์พุตดีไวซ์

• สถานะบล็อก (Block) เป็นสถานะที่โปรเซสต้องการใช้อุปกรณ์อินพุต/เอาต์พุต หรือเกิดอินเทอร์รัพต์ระหว่างที่รันโปรเซส ซึ่งจะต้องรอให้มีการจัดการอุปกรณ์อินพุต/เอาต์พุต หรือจัดการอินเทอร์รัพต์ให้เรียบร้อยก่อนจะกลับไปสถานะรันได้ต่อไป

• สถานะสิ้นสุด (Terminate) เป็นสถานะที่หยุดนิ่งอันเกิดจากโปรเซสถูกเอ็กซิคิวต์หมดทุกคำสั่งในโปรแกรมแล้ว

 

ขั้นตอนการเปลี่ยนสถานะของโปรเซส 

• เมื่อผู้ใช้ต้องการส่งงานให้เครื่องคอมพิวเตอร์ทำงาน OS จะเป็นผู้ที่รับทราบความต้องการนี้ และจะเตรียมสร้างโปรเซสให้กับงานใหม่ที่ถูกส่งเข้ามา

• OS จะต้องพิจารณาว่าเนื้อที่หน่วยความจำหลักของระบบมีเพียงพอหรือไม่

• ถ้าเพียงพอก็จะทำการสร้างโปรเซสใหม่โดยเก็บไว้ในหน่วยความจำหลัก

• ถ้าไม่เพียงพอก็จะต้องรอจนกว่าจะมีโปรเซสอื่นจบลงและมีเนื้อที่ในหน่วยความจำเหลือมากพอ

• เมื่อโปรเซสถูกสร้างขึ้นมาใหม่จะอยู่ในสถานะพร้อมก่อน ยังไม่สามารถเข้าไปใช้งาน CPU ได้ 

สาเหตุที่โปรเซสไม่สามารถเข้าใช้งาน CPU ได้ทันที

• เนื่องจากระบบคอมพิวเตอร์ในปัจจุบันเป็นระบบที่มีผู้ใช้หลายคนในเวลาเดียวกัน

• ทำให้มีโปรเซสมากมายเกิดขึ้น ซึ่งโปรเซสเหล่านี้ต้องการใช้ CPU ทั้งสิ้น

• ต้องมีการจัดคิวและแจ้งสถานะพร้อมให้กับโปรเซสไว้ก่อน

• เมื่อโปรเซสที่ใช้งาน CPU ทำงานเสร็จสิ้นหรือถูกยกเลิก ทำให้ CPU จะว่าง โปรเซสต่อไปที่อยู่ในคิวก็จะเลื่อนเข้าไปใช้ CPU (เปลี่ยนสถานะจากพร้อมเป็นสถานะรัน)

• เหตุการณ์ทั้งหมดผู้ที่ทำหน้าที่ควบคุมการทำงานคือ OS 

 

• กรณีที่โปรเซสใดใช้เวลารันเป็นเวลานานก็จะครอบครองซีพียูเป็นเวลานาน

• ทำให้โปรเซสอื่น ๆ เสียเวลาในการรอนานเกินไป

เวลาควอนตัม(Quantum Time) คือ

ระยะเวลาที่ระบบปฏิบัติการกำหนดไว้ให้กับโปรเซสในการอยู่ในสถานะ Running ของโปรเซสซึ่งจะเป็นระยะเวลาหน่วยเล็กที่สุด

• เพื่อแก้ปัญหานี้ OS จะกำหนดเวลาในการอยู่ในสถานะการรันของทุกโปรเซสไว้ เรียกว่า “เวลาควันตัม (Quantum time)”

• ถ้าโปรเซสใดใช้เวลาครอบครอง CPU เกินกว่าเวลาควันตัม ระบบปฏิบัติการจะย้ายโปรเซสนั้นไปต่อคิวใหม่และเปลี่ยนเป็นสถานะพร้อม และนำโปรเซสที่อยู่ในคิวต่อไปมารัน

• ภายในระยะเวลาควันตัม ถ้าโปรเซสจบลง โปรเซสก็จะออกจากระบบ ทรัพยากรต่าง ๆ ที่โปรเซสครอบครองก็จะถูกส่งคืนให้กับระบบ

• กรณีที่โปรเซสกำลังอยู่ในสถานะรัน มีความต้องการใช้อุปกรณ์อินพุต/เอาท์พุต หรืออาจจะเกิดอินเทอร์รัพต์ (Interrupt) ขึ้น

• OS ก็จะย้ายโปรเซสจากสถานะรันไปอยู่ในสถานะบล็อก และดึงโปรเซสที่อยู่ในคิวต่อไปมารัน

• กรณีที่ระบบมีงานมากเกินไป OS ไม่สามารถตอบสนองการทำงานของโปรเซสทั้งหมดได้

• OS จะนำเอาโปรเซสบางโปรเซสไปเก็บไว้ในสถานะรอชั่วคราวก่อน รอจนจำนวนโปรเซสในระบบลดลงมาอยู่ในระดับปกติ จึงค่อยย้ายโปรเซสเหล่านั้นกลับมาทำงาน

ลำดับชั้นของโปรเซส (Process Hierarchy)

• เมื่อผู้ใช้ส่งงานให้กับระบบรัน OS จะทำการสร้างโปรเซสสำหรับงานนั้นขึ้นมา

• การทำงานของ OS ก็ถือว่าเป็นงานของระบบดังนั้นจะมีการสร้างโปรเซสขึ้นเหมือนกัน

• นอกจากนั้นโปรเซสที่ถูกสร้างขึ้นก็สามารถสร้างโปรเซสย่อยได้

• โปรเซสที่ให้กำเนิด เราเรียกว่าโปรเซสแม่ (parent process)

• โปรเซสย่อยที่เกิดขึ้น เราเรียกว่าโปรเซสลูก (child process)

• เมื่อผู้ใช้ส่งงานให้กับระบบรัน OS จะทำการสร้างโปรเซสสำหรับงานนั้นขึ้นมา

• การทำงานของ OS ก็ถือว่าเป็นงานของระบบดังนั้นจะมีการสร้างโปรเซสขึ้นเหมือนกัน

• นอกจากนั้นโปรเซสที่ถูกสร้างขึ้นก็สามารถสร้างโปรเซสย่อยได้

• โปรเซสที่ให้กำเนิด เราเรียกว่าโปรเซสแม่ (parent process)

• โปรเซสย่อยที่เกิดขึ้น เราเรียกว่าโปรเซสลูก (child process)

• โดยทั่วไป เมื่อโปรเซสแม่จบลง โปรเซสต่าง ๆ ที่อยู่ภายใต้ตัวมันก็จะจบลงตามไปด้วย

• แต่ OS บางตัวยอมให้โปรเซสแม่จบลง โดยที่โปรเซสลูกไม่ต้องจบลงตามไปด้วย ในกรณีนี้โปรเซสลูกก็จะไม่มีโปรเซสแม่

• จากตัวอย่างในรูป โปรเซส A จะมีโปรเซสลูก 3 โปรเซสคือ B,C และ D

• ถึงแม้ว่าโปรเซส A เป็นโปรเซสแม่ของโปรเซส B,C และ D แต่โปรเซส A ไม่ได้เป็นผู้ที่สร้างโปรเซส B,C และ D

• ผู้ที่สร้างโปรเซสทั้งหมดได้แก่ OS ซึ่ง OS จะมีโปรเซสหนึ่งทำหน้าที่สร้างและยุติโปรเซส คือ “ตัวจัดคิวระยะยาว”

โปรเซสสื่อประสาน (Cooperating Processes)

• โปรเซสที่เอ็กซิคิวต์ในระบบนั้นมี 2 แบบ

• โปรเซสที่เป็นอิสระ ( Independent Processes) หมายถึงโปรเซสที่ไม่มีผลกระทบหรือไม่ได้รับผลกระทบจากโปรเซสอื่น

• โปรเซสสื่อประสาน (Cooperating Processes) หมายถึงโปรเซสที่มีผลกระทบหรือได้รับผลกระทบจากโปรเซสอื่น

        - เหตุผลที่ทำให้เกิดการประสานงานระหว่างโปรเซส
        - ต้องการใช้ข้อมูลร่วมกัน
        - ต้องการเพิ่มความเร็วในการคำนวณ

• เมื่อโปรเซส A ต้องการติดต่อกับโปรเซส B

• โปรเซส A และ B จะต้องจองเนื้อที่ในหน่วยความจำในส่วนที่ว่างเอาไว้

• ทั้ง 2 โปรเซสต้องรู้ว่าหน่วยความจำร่วมนี้อยู่ที่ใด

• เมื่อโปรเซส A ส่งข้อมูลให้โปรเซส B ข้อมูลจะถูกส่งไปไว้ในหน่วยความจำร่วม

• เมื่อโปรเซสต้องการใช้ข้อมูลของโปรเซสอื่น โปรเซสที่ถูกร้องขอจะส่งข้อมูลไปให้ การที่โปรเซสต่าง ๆ มีการติดต่อกันเช่นนี้ เราเรียกว่า การติดต่อระหว่างโปรเซส

• โดยทั่วไปการติดต่อระหว่างโปรเซสนั้นจะใช้วิธีการคือ การใช้หน่วยความจำร่วม (Shared memory)

• กลไกการรับส่งข้อมูลผ่านทางหน่วยความจำร่วมนี้ OS จะไม่ช่วยจัดการให้โปรเซสที่ต้องการติดต่อกันจะต้องจัดการเอาเอง

• เมื่อโปรเซส A ต้องการติดต่อกับโปรเซส B

• โปรเซส B จะตรวจสอบได้เองว่าโปรเซส A นำข้อมูลไปวางไว้แล้วหรือยัง

• ถ้าโปรเซส A ยังไม่ส่งข้อมูลมา โปรเซส B ก็จะยังไม่ดึงเอาข้อมูลมาใช้

• นอกจากนั้นโปรเซส B ยังต้องสามารถตรวจสอบได้ว่าข้อมูลที่อยู่ในหน่วยความจำร่วมนั้นเป็นข้อมูลเก่าที่เคยนำมาใช้แล้วหรือยัง

• สำหรับโปรเซส A ถ้าจะส่งข้อมูลชุดใหม่ให้ โปรเซส A จะต้องตรวจสอบก่อนว่าข้อมูลชุดเดิมที่อยู่ในหน่วยความจำร่วมนั้นถูกนำไปใช้หรือยัง ถ้าถูกนำไปใช้แล้วก็จะนำข้อมูลชุดใหม่ทับลงไป

• นอกจากการใช้หน่วยความจำร่วมแล้วยังมีวิธีอื่นที่มีความสะดวกมากกว่าและเป็นมาตรฐาน คือการใช้พอร์ท (Port)

• พอร์ท คือพื้นที่ในหน่วยความจำส่วนหนึ่งที่ OS จัดไว้เพื่อให้โปรเซสต่าง ๆ ใช้ร่วมกันได้

โดย OS จะทำหน้าที่เป็นผู้ให้จังหวะในการรับส่งข้อมูลให้กับแต่ละโปรเซส เช่น

• ถ้าโปรเซส A ต้องการใช้ข้อมูลจากโปรเซส B OS จะเป็นผู้ค้นหาข้อมูล B จากพอร์ท ถ้าพบก็จะให้โปรเซส A รับข้อมูลไป แต่ถ้าไม่พบก็จะให้โปรเซสนั้นหยุดรอจนกว่าจะมีข้อมูลถูกส่งมาไว้ที่พอร์ท

เธรด หมายถึง ส่วนประกอบย่อยของโปรเซส

• แนวคิด OS รุ่นใหม่จะมีหลาย Threads
• โปรเซสถูกแบ่งย่อยลงไปอีกเป็นส่วนของโค้ดโปรแกรม (Code Program)
• อยู่ภายใต้สภาวะแวดล้อม (Environment) เดียวกัน
• มีความเป็นอิสระ แยกกันทำงาน
• ลดเวลาการทำงานโปรเซสลงมาก

โครงสร้างของพอร์ท 

พอร์ทในปัจจุบันมี 3 แบบ

• พอร์ทแบบคิว โครงสร้างของพอร์ทแบบนี้ข้อมูลชุดใดที่ถูกส่งเข้าพอร์ทก่อนจะถูกดึงออกไปก่อน ข้อมูลชุดใดที่ถูกส่งเข้าพอร์ททีหลังจะถูกดึงออกไปทีหลัง

• พอร์ทแบบไปป์ มีลักษณะการทำงานเหมือนพอร์ทแบบคิว แต่ไปป์มีความยาวของพอร์ทไม่จำกัด ในขณะที่พอร์ทแบบคิวมีความยาวของพอร์ทคงที่

• พอร์ทแบบแสต๊ก มีกลไกการทำงานโดยข้อมูลชุดใดที่ถูกส่งเข้าพอร์ทก่อนจะถูกดึงออกไปใช้ทีหลังก่อน ข้อมูลชุดใดที่ถูกส่งเข้าพอร์ททีหลังจะถูกดึงออกไปใช้ก่อน

การเข้าจังหวะของโปรเซส (Process Synchronization)

• ในการใช้ทรัพยากรโดยเฉพาะอย่างยิ่งข้อมูลอาจก่อให้เกิดปัญหาที่ทำให้การทำงานไม่ถูกต้อง

ตัวอย่าง
เริ่มต้นค่า X = 10
โปรเซสที่ 1 มีการเพิ่มค่า X จากเดิม 10
โปรเซสที่ 2 มีการลบค่า X ลง 10
ผลจากการทำงานจะเป็นดังนี้  (10+10-10) = 10

 

 

 

• จากรูปจะเห็นว่าถ้าโปรเซสที่ 1 และ 2  มีการทำงานที่เป็นอิสระอาจทำให้ผลลัพธ์เกิดความผิดพลาดขึ้น

• ดังนั้นเพื่อป้องกันความผิดพลาดที่เกิดขึ้น จะต้องมีการจัดจังหวะการทำงานให้กับแต่ละโปรเซสสำหรับการใช้ข้อมูลร่วมกัน

• จากตัวอย่างควรกำหนดว่าเมื่อโปรเซสใดได้เข้ามาครอบครองข้อมูล โปรเซสอื่น ๆ ที่ต้องการใช้ข้อมูลตัวเดียวกันจะต้องหยุดรอให้โปรเซสแรกใช้งานให้เสร็จก่อน

• การป้องกันโปรเซสอื่น ๆ เข้ามาใช้ทรัพยากรซึ่งมีโปรเซสหนึ่งครอบครองอยู่แล้วเรียกว่า การไม่เกิดร่วม (Mutual exclusion)

• ในช่วงเวลาที่โปรเซสเข้าไปครอบครองทรัพยากรแบบการไม่เกิดร่วมนี้เรียกว่า โปรเซสนั้นอยู่ในย่านวิกฤต (Critical region หรือ Critical Section)

ปัญหาการทำงานของโปรเซส

• ปัญหาที่ 1 : การอดตาย (Starvation) หรือ การเลื่อนไหลไปอย่างไม่มีวันสิ้นสุด (Infinite postponement)

1. ถ้าโปรเซส A และ B ต้องการใช้เครื่องพิมพ์พร้อมกัน โปรเซสที่จะได้ใช้ก่อนก็คือโปรเซสที่มีลำดับความสำคัญสูงกว่า
2. เช่น ถ้า โปรเซส B มีลำดับความสำคัญสูงกว่า A โปรเซส B ก็จะได้ใช้เครื่องพิมพ์ ส่วนโปรเซส A ต้องรอ
3. ในขณะที่โปรเซส A กำลังรอ ปรากฏว่ามีโปรเซสอื่น ๆ ที่มีลำดับความสำคัญสูงกว่าโปรเซส A ต้องการใช้เครื่องพิมพ์
4. สิ่งที่เกิดขึ้นกับโปรเซส A คือ โปรเซส A จะถูกโปรเซสอื่นแซงตลอดเวลา เราเรียกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ว่า “การอดตายของโปรเซส (Starvation) หรือ การเลื่อนไหลไปอย่างไม่มีวันสิ้นสุด (Infinite postponement)

• ปัญหาที่ 2 : วงจรอับ หรือ การติดตาย (Deadlock)

อ้างอิง 

www.chantra.sru.ac.th

แบบฝึกหัดบทที่3

1.สถานะของโปรเซสมีอะไรบ้าง จงอธิบาย

ตอบ 6 สถานะ   

1. สถานะเริ่มต้น (New) เป็นสถานะที่เริ่มต้นสร้างโปรเซส 
2. สถานะพร้อม (Ready) เป็นสถานะที่พร้อมจะครอบครองซีพียู แต่ยังไม่มีการรัน 
3. สถานะรัน (Running) เป็นสถานะที่โปรเซสเข้าครอบครองซีพียูและมีการเอ็กซิคิวต์คำสั่งในโปรแกรมของโปรเซส   
4. สถานะรอ (Wait) เป็นสถานะที่โปรเซสกำลังรอเหตุการณ์บางอย่าง เช่น การรอสัญญาณ การจัดการอินพุต/เอาต์พุตดีไวซ์ 
5. สถานะบล็อก (Block) เป็นสถานะที่โปรเซสต้องการใช้อุปกรณ์อินพุต/เอาต์พุต หรือเกิดอินเทอร์รัพต์ระหว่างที่รันโปรเซส ซึ่งจะต้องรอให้มีการจัดการอุปกรณ์อินพุต/เอาต์พุต หรือจัดการอินเทอร์รัพต์ให้เรียบร้อยก่อนจะกลับไปสถานะรันได้ต่อไป 
6. สถานะสิ้นสุด (Terminate) เป็นสถานะที่หยุดนิ่งอันเกิดจากโปรเซสถูกเอ็กซิคิวต์หมดทุกคำสั่งในโปรแกรมแล้ว

2.เวลา Quantum Time คืออะไร

ตอบ คือระยะเวลาที่ระบบปฏิบัติการกำหนดไว้ให้กับโปรเซสในการอยู่ในสถานะ Running ของโปรเซสซึ่งจะเป็นระยะเวลาหน่วยเล็กที่สุด

3.ปัญหา DeadLock เกิดขึ้นได้อย่างไร

ตอบ เหตุการณ์ที่ทรานแซกชันรอการใช้ข้อมูลที่ถูกล็อกโดยการทรานแซกชันอื่นอย่างไม่รู้จบในลักษณะเป็นลูกโซ่ เหมือนงูกินหาง เช่น การที่ทรานแซกชันที่ 2 รอคอยเพื่อใช้ทรัพยากร ได้แก่ ข้อมูลในฐานข้อมูลหรืออุปกรณ์อื่นๆ ที่กำลังถูกล็อกไว้และใช้งานโดยทรานแซกชันที่ 1 จึงทำให้ทรานแซกชันที่ 2 ไม่สามารถจะเรียกใช้ทรัพยากรนั้นในขณะเดียวกันได้ ดังนั้นทรานแซกชันที่ 2 จะต้องรอจนกว่าทรานแซกชันที่ 1 จะทำงานเสร็จและคลายล็อก (unlock) ทรัพยากรนั้นเสียก่อน

 4.สถานะ Block เกิดขึ้นได้อย่างไร

ตอบ โปรเซสต้องการใช้อุปกรณ์ อินพุต/เอาต์พุต  หรือเกิดอินเทอร์รัพต์ระหว่างที่รันโปรเซส  ซึ่งจะต้องรอให้มีการจัดการอุปกรณ์อินพุต/เอาต์พุต  หรือจัดการอินเทอร์รับต์ให้เรียบร้อยก่อนจะกลับไปสถานะรันได้ต่อไป

5.การติดต่อกันระหว่าง Process เป็นหน้าที่ของโคร

ตอบ โปรเซสสื่อประสาน (Cooperating Process)

6.พอร์ท มีกี่แบบอะไรบ้าง

ตอบ 3 แบบ   1) พอร์ทแบบคิว

            2) พอร์ทแบบไปป์

            3) พอร์ทแบบสแต็ก

7.จงยกตัวอย่าง พอร์ทแบบสเต็ก

ตอบ ข้อมูลชุดใดที่ถูกส่งเข้ามาก่อนจะถูกดึงออกทีหลัง  ข้อมูลที่จะถูกดึงออกจากพอร์ทคือข้อมูลชุดหลังสุดที่ถูกส่งเข้ามาในพอร์ท

8.Mutual exclusion เกิดขึ้นได้อย่างไร

ตอบ การกีดกั้นไม่ยอมให้โปรเซสใด ๆ  เข้าใช้พื้นที่ที่เป็น Critical region

9.ปัญหาการอดตาย เกิดขึ้นได้อย่างไร

ตอบ เมื่อโปรเซสใดโปรเซสหนึ่ง  ต้องการใช้อุปกรณ์พร้อมกัน  โปรเซสที่จะได้ใช้ก่อนก็คือโปรเซสที่มีลำดับความสำคัญสูงกว่า 

10.องค์ประกอบของโปรเซส มีอะไรบ้าง 

ตอบ 1) หมายเลขโปรเซส                

     2) โค๊ดโปรแกรม                    

     3) ข้อมูล

     4) บล็อคควบคุมโปรเซส

     5) PSW 

     6) คุณสมบัติของโปรเซส